Opis kryptowaluty
Stellar to waluta wirtualna będąca zdecentralizowaną siecią z otwartym protokołem Ripple, która została uruchomiona w 2014 roku. Twórcami kryptowaluty stellar są Jen McCaleb i Joyce Kim. Wspiera ją organizacja non-profit Stellar Development Foundation. Stale podlega ona zmianom technologicznym i innowacjom, które mają dostosowywać ją na bieżąco do rosnących i zmieniających się potrzeb użytkownika.
Zadaniem stellar jest połączenie banków, systemów płatniczych i zwykłych użytkowników z wykorzystaniem własnej sieci. Zamierzeniem twórców stellar było stworzenie warunków do przesyłania pieniędzy na duże odległości niskim kosztem. Głównie kryptowaluta ta wykorzystywana jest do mikropłatności. Podstawowym jej celem jest umożliwienie płatności w dowolnej walucie, bez ponoszenia z tego tytułu dodatkowych kosztów.
Warto podkreślić, że stellar znacznie różni się od popularnego bitcoina (więcej na stronie XTB). Podczas gdy bitcoin opiera się na funkcjach płatniczych i kwestiach rozliczania górników za udzielenie mu mocy obliczeniowej, stellar jest realizacją systemu połączonych rozwiązań płatniczych (więcej na YouTube). Dystrybucja tokena XLM odbywa się pod kontrolą Stellar Developmnet Foundation. Tokeny nie są kopane, a dystrybuowane.
Konstrukcja kryptowaluty stellar
Sieć kryptowaluty stellar składa się z odrębnych, choć połączonych ze sobą serwerów obsługujących Stellar Core. Dają możliwość integracji podmiotów finansowych z całą siecią, a ich obsługa odbywa się poprzez integrację systemów danej firmy czy osoby prywatnej z siecią stellar.
W konstrukcji waluty wirtualnej stellar zaimplantowano rodzaj protokołu – Stellar Consensus Protocol. Jego zadaniem jest tworzenie i utrzymanie sieci, w której w krótkim czasie będzie możliwy konsensus między serwerami. Komunikacja ta odbywa się nieustannie. Jej podstawą jest decentralizacja i elastyczne zaufanie do uczestników. W sieci stellar występują kotwice, czyli użytkownicy z nadanym wysokim priorytetem, którzy mogą wypuszczać aktywa. Stanowi to podstawę działania sieci stellar.
Poza tym sieć pozwala na tworzenie inteligentnych kontraktów pomiędzy stronami, wypuszczania własnego ICO i tworzenie rachunku powierniczego. Jeśli użytkownik – dany podmiot finansowy chce dołączyć do sieci, musi skontaktować się z zespołem prowadzącym system stellar.
Specyfikacja stellar
Rdzeń sieci Stellar Core nieustannie weryfikuje transakcje między użytkownikami sieci, posługując się przy tym SCP – Stellar Consensus Protocol. Zadaniem jego pracy jest osiągnięcie konsensusu między serwerami. W momencie, jeśli wystąpi partycypacja lub brak porozumienia, rdzeń zahamowuje sieć aż do chwili, gdy konsensus zostanie osiągnięty. Każdy z węzłów sieci stellar może ustalić indywidualnie kworum, czyli liczbę głosów niezbędnych do osiągnięcia porozumienia.
Sieć Stellar Network pozostaje środowiskiem pracy rdzenia Stellar Core. Każda aplikacja łączy się z siecią przy użyciu serwera Restfull, czyli API Horizon, dając użytkownikom możliwość podglądu konta i wykonania transakcji. Użytkownik przez internet za pomocą prostych narzędzi SDK Stellar w językach Java, Javascript i Go, może dzięki protokołowi HTTP uzyskać pożądane połączenie, tworzyć aktywa w różnej postaci i dokonywać transakcji. Każdy klient w sieci podlega identyfikacji, opierającej się o podstawowe dane, jak imię i nazwisko, data urodzenia i adres zamieszkania. Transakcje są podpisywane przez osobę, która wysyła ją za pomocą algorytmu Ed25519. W sposób kryptograficzny algorytm upoważnienie nadawcę do realizacji transakcji. Natomiast protokół federacyjny pozwala mapować danego klienta, czyli zamienić bardzo długi adres portfela wirtualnego za pomocą np. adresu mailowego. Stellar obsługuje nie tylko klasyczne portfele kryptowalutowe, ale również zapewnia obsługę portfeli multisignature. Prywatność transakcji może zostać zachowana dzięki wsparciu Lightning Network.
Twórcy stellar założyli, że będzie maksymalnie 103 748 462 367 XLM w obiegu. Dotychczas wypuszczono 18 468 394 332 monet XLM. Szybkość sieci jest szacowana na 1000 TPS.